,, Jak mówić żeby dzieci nas słuchały i żeby dzieci do nas mówiły,,

Co Rodzice powinni robić ? ;

*Zrozumieć swoje dziecko, jego problemy w nauce czy zachowaniu,

* Być wyrozumiałym dla porażek  dziecka, ponieważ porażka jest matką sukcesu

*Poznać jego mocne strony,

*Rozmawiać z dzieckiem często na temat jego wartości i mocnych stron,

*Mówić dziecku, że może, potrafi, że da radę, że mu się uda,

*Umacniać w dziecku pozytywne wartości, zainteresowania,

*Wzmacniać pozytywnie, nagradzać pochwałą nawet za drobne sukcesy,

*Analizować trudności które się pojawiają, mówić o nich z dzieckiem,

*Zapewnić atmosferę akceptacji, zrozumienia, życzliwości  w pracy z dzieckiem i w rozmowach,

*Zapewnić atmosferę spokoju zawsze w czasie rozmów z dzieckiem na tematy problematyczne, oraz w czasie nauki,, nawet jak popełnia błędy,

*Zawsze stać po stronie dziecka, zapewnić mu poczucie bezpieczeństwa

*Roztropnie kontrolować co robi dziecko, nie szpiegować,

*Stosować jednolite metody w sprawie nagradzania i karania dziecka,

*Nadzorować systematyczna pracę dziecka, przy odrabianiu lekcji najlepiej w tym samym miejscu, o tej samej porze- to wspomaga gotowość dziecka do uczenia się,

*Dbać o odpowiedni relaks,  odpoczynek po szkole przed  przystąpieniem do zadań domowych,- pamięć pracuje lepiej gdy dziecko jest zrelaksowane i wypoczęte,

*Zapewniać dziecko, że jego praca przyniesie oczekiwane efekty,

*Mówić dziecku, że go kochamy i że zależy nam na nim bardzo,

*Rozmawiać systematycznie z nauczycielem o tym co robimy, jak pracujemy z dzieckiem, prosić o wsparcie w odpytywaniu z tych partii materiału które przerabiamy, tak aby dziecko czuło, że odnosi sukces i że praca się opłaca.

* Pokazać dziecku, że zawsze mamy dla niego czas, że go wysłuchamy i pomożemy, że stajemy po jego stronie

* Cieszyć się z tego że dziecko popełnia błędy- ryzyko popełnienia błędów jest zawsze- człowiek uczy się na błędach, błędy są naturalnym elementem procesu badawczego, pokazują z czym dziecko sobie nie radzi, gdzie i w czym należy mu pomóc….

Rodzicu Kochaj, wykazuj zainteresowanie dzieckiem,  obserwuj, dbaj o poczucie bezpieczeństwa, rozmawiaj, bądź ważny dla dziecka, zapewnij o pomocy, utwierdzaj dziecko w poczuciu własnej wartości, podkreślaj często  mocne strony,   uważnie słuchaj dziecka, pomagaj, bądź pogodny przy dziecku,  bądź optymistyczny i z humorem, mów, że jest dla ciebie najważniejsze i bardzo ci na nim zależy.

Czego Rodzice robić nie powinni ?;

*Nie porównywać dziecka  z innymi rówieśnikami czy rodzeństwem – np. popatrz jak Daniel dobrze się uczy a Ty??,

*Nie krytykować, nie ośmieszać dziecka, a szczególnie przy innych

* Nie oceniać dziecka tylko jego konkretne  niewłaściwe zachowanie,

* Nie podważać w rozmowie z dzieckiem autorytetu nauczyciela, pedagoga, terapeuty,

* Nie mówić do dziecka, że jest leniem, nieudacznikem, że mam z tobą tylko problemy, że wstyd mi za ciebie,

* Nie szpiegować dziecka, a roztropnie kontrolować,

* Nie wychowywać bezstresowo, mówić co wolno i dlaczego a co nie i jakie to ma konsekwencje,

* Nie używać w rozmowie z dzieckiem argumentu- nie bo nie,

* Nie wyręczać dziecka w jego obowiązkach w tym nie odrabiać za niego prac domowych,

* Nie poprawiać błędów w pracach pisemnych, dziecko zachęcić do samodzielnej poprawy ze słownikiem ortograficznym,

* Nie krzyczeć na dziecko, poczekać aż emocje opadną i spokojnie porozmawiać o tym co się stało- agresja budzi agresję,

*Nie mówić dziecku ,że jest okropne w zachowaniu i beznadziejne, że mamy z nim same problemy- to powoduje że dziecko zacznie kłamać i nie mówić nam prawdy jeśli nie znajdzie w nas oparcia,

* Nie rozmawiać przy dziecku o dziecku i jego problemach z innymi,

* Nie kłócić się w domu o dziecko przy nim, ale w zaciszu ustalić strategię postępowania, a potem zastosować konsekwentnie,

Nie kłam dziecka, nie mów że nic się nie stało, nie oszukuj i nie chowaj emocji,

Nie dopuszczaj do sytuacji, żeby dziecko myślało cię nie obchodzi, lub że nie masz dla niego czasu, nawet jeśli faktycznie go nie masz- to 5 min dla dziecka tylko i wyłącznie zawsze znajdziesz, nie krzycz na dziecko, nie bądź zbyt krytyczny wobec niego, nie zachowuj się agresywnie, nie lekceważ jego spraw, nie mów nigdy- nic się nie stało, zapomnij o tym, weź się w garść, nie płacz, bądź dzielne- to sprzyja tworzeniu się agresji, chorób  i zamyka dziecko na ciebie, nie zmuszaj dziecka do rozmowy jeśli nie chce o czymś teraz mówić- daj mu szansę kiedy zechce porozmawiać niech ci powie,

Polecam do przeczytania  książkę Pt ,, Jak mówić żeby dzieci nas słuchały oraz żeby dzieci do nas mówiły,, autor Gaber Adele oraz Elane Mazlish  oraz ,, Jak mówić żeby dzieci się uczyły,,

                                       Opracowała dla Rodziców

                                       Mgr Anna Baran